હાઈકુ - ૩

સમય સરે;
રેશમી રેતી સમો,
વેડફવો ના.

વૃંદાવન છે
દિલ મારું, તું કાનો
કામણગારો!

શબ્દપ્રવાહ-
લાગણીને કિનારે,
ધસમસતો !

રચ્યું જેને
મેં ‘હાઈકુ’ કહી,મારે
હૈયે વળગ્યું !

કવિ રમતા
શબ્દોની રમતે,હું
જોઈ રહેતી!

ટવીન ટાવર્સ,
ઘૃણાસ્પદ ઘટના,
માનવતા ક્યાં?

હજારો મરે;
હું જિંદગી જીવું છું,
લાચારપણે !

દીપ્તિ પટેલ ‘શમા’, ૧૧મી સપ્ટેમ્બર , ૨૦૦૭

હાઈકુ-2

ફૂલની રક્ષા
કંટકો કરતાં, એને
બધાં વગોવે.

કેટલું મારા
મનને સમજાવું?
મારું ના થતું!

રણ શબ્દોનું
અફાટ, હું તો તેમાં
ચાલ્યા જ કરું!

બધી વાતોનાં
સરવૈયાં? જિંદગી
ગણિત નથી!

ચાર અક્ષર
લખ્યા એટલે હાઈકુ?
શું તમે પણ?

માદક પ્રેમ,
એથી માદક પ્રેમી,
એથી વધું શું?

shama 27 Aug 2007

હાઈકુ - ૧

ટપકે આંસું,
બને દરિયો ખારો-
મને ના ગમે.

હું લખ્યા કરું,
તમે છુપાવ્યા કરો-
એ થોડું ચાલે?

તારી ઝુલ્ફોં
કાળું વાદળ,તારો
ચહેરો ચાંદ.

આંખે બાવળ,
હૈયે ઉઝરડાં, એ
ઉગાડી ગયો!

ઉર્મિતોફાન-
હૈયાનો કાંઠો તોડી,
ઉમટી પડ્યું.

મારી હેતનું
નાજુક ફુલ, તારું
હૈયું પથ્થર!

નયન દ્વારે
આંસું વહેતાં,એ છે
કેવો નિર્લજ્જ.

પ્રેમનું બીજ
વાવી, મેં પાક લણ્યો
બેવફાઈનો.

દીપ્તિ પટેલ ‘શમા’, ૨૩ ઑગષ્ટ ૨૦૦૭