બુધવાર, 14 મે, 2008

એક પથ્થર......

એક પથ્થર છું હું...

હા, એક પથ્થર છું હું...
એક કઠણ પથ્થર છું હું...
એક કઠણ,કાળમીંઢ પથ્થર છું હું...

ના મહેંકી શકું સ્પર્શથી, ના બહેકી શકું સ્પંદનથી,
આંસું વહાવું ક્યાંથી, હસી કેમ શકું જડ વદનથી?

નથી લાગણી કે નથી કોઈ વાચા,
નથી માગણી કે નથી કોઈ આશા.

મને ઠેબું મારો, રડીશ નહીં જરીકે,
મને ભાલો મારો, મરીશ નહીં જરીકે.

નથી બનવું મૂર્તિ, નથી જોઈતી પૂજા,
બસ મને ખપે, હવે આ ધતિંગથી રજા!

દીપ્તિ પટેલ 'શમા', ૨૯ એપ્રિલ ૨૦૦૮

3 ટિપ્પણીઓ:

kapil dave કહ્યું...

tame bhale ne hov kalmindh pathar pan kalmindh ne pigalva valu jarur koi aavshe

Unknown કહ્યું...

again nice one.. Madam, kalinth patthar na y Dil ni vaat jani lidhi..!! Abhinandan..!

pramodpatwa કહ્યું...

hi...
tame aa shu kaho chho...? tame kalmindh pathhar nahi pan gujarat na bag nu fool chho....